«ΠΕΣΑΧ»: ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΑΣΧΑ

Μητρική θρησκεία, απ’ την οποία δημιουργήθηκε ο Χριστιανισμός, είναι η Εβραϊκή, όσο και αν δεν θέλουν ορισμένοι να το αποδεχτούν, δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι και αλήθεια.

Η λαμπρότερη εορτή των χριστιανών είναι το Πάσχα. Εννοείτε ότι οι χριστιανοί γνωρίζουν καλά τον αποσυμβολισμό της εορτής. Οι Ισραηλίτες εορτάζουν την έξοδό τους, –την απελευθέρωσή τους– από την χώρα της Αιγύπτου, με θεϊκή συμπαράσταση στην προσπάθειά τους. 

Τι σχέση έχουν οι δύο αυτές εορτές σαν έννοιες στην χριστιανική και Ιουδαϊκή θρησκεία;

Ας πάμε πίσω στον χρόνο για να το διαπιστώσουμε. Η ιερότερη γιορτή των Αθηναίων είχε άμεση σχέση με το ιερό νησί της Δήλου. Μέσα από την προσεκτική μελέτη των αρχαίων κειμένων είναι φανερό ότι οι Αθηναίοι ιερείς γνωρίζουν ποιά είναι η αρχική, η αληθινή ιερή Δήλος, αλλά το απέκρυβαν από τον αθηναϊκό λαό, προς ίδιον όφελος.

Το αντίστοιχο συμβαίνει και στην χριστιανική θρησκεία, γνωρίζουν την αλήθεια της θρησκευτικής παραδόσεως των Ιουδαίων, αλλά προς ίδιον όφελος παραποιώντας την, τιμούν τα «νομιζόμενα». Η λέξη «νομίζω» θα μπορούσε να αναλυθεί σε εκατοντάδες σελίδες με απρόβλεπτες διαστάσεις. Αρκεί να θυμηθούμε την κατηγορία κατά του Σωκράτη: ως ουκ ενόμιζεν, ους η πολιτεία νομίζει θεούς.

Απ’ την μια η Ανάσταση του Κυρίου, με υπερβατική έννοια, επιστροφή στην κάθαρση–Ανάσταση της ψυχής. Απ’ την άλλη η ιστορική ανάμνηση ενός λαού που ταλαιπωρημένος στα ξένα, βρίσκει επιτέλους το δρόμο της επιστροφής στα πάτρια εδάφη.  

Έχουμε δύο αντίπαλες έννοιες, την ΥΠΕΡΒΑΣΗ των χριστιανών, απέναντι στην ΙΣΤΟΡΙΑ των Ιουδαίων. Σαν Έλληνας συζητώ ευχάριστα την υπέρβαση, αλλά και πάλι σαν Έλληνας προτιμώ την λογική, διότι η λογική μπορεί να δημιουργήσει υπέρβαση, ενώ η υπέρβαση δεν γεννά λογική. 

⁂

Οι χριστιανοί κατηχητές προκειμένου να κατοχυρώσουν για τον εαυτό τους την ιδανική και καθαρή έννοια του θεού, δεν δίστασαν να αλλοιώσουν τα εβραϊκά κείμενα.

Λογικό θα ήταν να αποχωριστούν από την μητρική θρησκεία της «Πεντατεύχου» και να δημιουργήσουν ένα καινούργιο πνευματικό υπόβαθρο για να στηρίξουν τον χριστιανισμό τους. Αλλά δεν το έπραξαν, με αποτέλεσμα, αν είναι δυνατόν, από τη μία να δοξάζουν τον ένα και μοναδικό αληθινό θεό των Ιουδαίων, και από την άλλη να αποδέχονται τις άδικες και αψυχολόγητα βίαιες ενέργειές του ενός και μοναδικού «θεού» των εβραίων εναντίον των ανθρώπων.

Δεν χωρούν και τα δύο στην ίδια βάρκα. Δίκαιος και αγαθός απ’ τη μία, και ο ίδιος  απ’ την άλλη να δίνει εντολή να δολοφονηθούν όλα τα πρωτότοκα παιδιά χάριν της σωτηρίας των εκλεκτών του, ακόμα και τα πρωτότοκα των ζώων. Είναι αδιανόητο, μόνο ένα διεστραμμένο και σχιζοφρενικό μυαλό μπορεί να συμβιβάσει και τα δύο.

Οι θεματοφύλακες Ραβίνοι της εβραϊκής θρησκείας δεν αντέδρασαν, με την σιωπή τους μάλιστα, αποδέχθηκαν τις διαστρεβλώσεις, τα άνομα και αμαρτύρητα των χριστιανών. 

Η «Παλαιά Διαθήκη» όμως φυλάσσει με τον ασφαλέστερο τρόπο τα μυστικά των Ιουδαϊκών απορρήτων. Οι αρχικοί χριστιανοί κατηχητές, με ιδιοτέλεια, ισοπέδωσαν τις αρχαίες έννοιες των Ιουδαϊκών κειμένων, και τα μετάφρασαν στα μέτρα τους.

Είναι γεγονός ότι από την εποχή που διατυπώθηκαν (στην αρχή προφορικά και μετά γραπτά) τα κείμενα, οι έννοιες των λέξεων έχουν αλλάξει.

Στα αρχαία κείμενα η θεά Αθηνά αναφέρεται «Μουνογενής». Όλοι, μα όλοι οι μελετητές, το μεταφέρουν στην καθομιλουμένη ως «μονογενής», φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την αρχική έννοια. Μάλιστα, οι λόγιοι, φτάνουν στο σημείο τον κόλπο της «Μουνιχίας» του Πειραιά, να τον αποφεύγουν στον προφορικό λόγο, ως κακέμφατο.

Ας διαβάσουμε προσεκτικά την μετάφραση με το επίμαχο κείμενο, από την Ιουδαϊκή Τορα, όπως μας το παρέδωσαν οι Ο΄. «Έξοδος» κεφάλαιο ιβ΄:

¹² και διελεύσομαι εν γη Αιγύπτω εν τη νυκτί ταύτη και πατάξω παν πρωτότοκον εν γη Αιγύπτω από ανθρώπου έως κτήνους και εν πάσι τοις θεοίς των Αιγυπτίων ποιήσω την εκδίκησιν· εγώ Κύριος. ¹³ και έσται το αίμα υμίν εν σημείω επί των οικιών, εν αις υμείς εστέ εκεί, και όψομαι το αίμα και σκεπάσω υμάς, και ουκ έσται εν υμίν του εκτριβήναι, όταν παίω εν γη Αιγύπτω. ¹⁴ και έσται η ημέρα υμίν αύτη μνημόσυνον· και εορτάσετε αυτήν εορτήν Κυρίω εις πάσας τας γενεάς υμών· νόμιμον αιώνιον εορτάσετε αυτήν. ¹⁵ επτά ημέρας άζυμα έδεσθε, από δε της ημέρας της πρώτης αφανιείτε ζύμην εκ των οικιών υμών· πας ος αν φάγη ζύμην, εξολοθρευθήσεται η ψυχή εκείνη εξ Ισραήλ από της ημέρας της πρώτης έως της ημέρας της εβδόμης.

Και η νεοελληνική απόδοση του κειμένου, όπως μου το παρέδωσαν «οι Έλληνες φύλακες της παραδόσεως των νησιών των Σιών»:

¹² και θα επανέλθω στην γη της Αιγύπτου την συγκεκριμένη νύκτα, και θα το βροντοφωνάξω σε κάθε πρωτότοκο, από άνθρωπο μέχρι ζώου· επίσης θα ανταποδώσω (την φιλοξενία) σε όλους τους θεούς των Αιγυπτίων, εγώ ο Κύριος. ¹³ και να βρίσκεται το διακριτικό (οικόσημο) αναφοράς του γένους σας σε εμφανή θέση στην πρόσοψη των σπιτιών σας, αφού η μοίρα όρισε να ζήσετε εκεί. Αναγνωρίζοντας δε το διακριτικό (οικόσημο) της γένους σας θα σάς προστατεύσω. Εσείς δεν θέλω να εκπλαγείτε από αυτό τον χωρισμό, αν και αδικηθήκατε, (από την χώρα της Αιγύπτου) αφού θα έχει ολοκληρωθεί ο χρόνος παραμονής σας στην Αίγυπτο. ¹⁴ και να είναι η ημέρα αύτη άσβεστη στη μνήμη όλων σας· και να εορτάζετε αυτή μαζί με τον Κύριό σας από γενιά σε γενιά· να την εορτάζετε αιωνίως σύμφωνα με τους θείους Νόμους. ¹⁵ επτά ημέρας να τρώτε άζυμα, από την πρώτη μάλιστα ημέρα να εξαφανίσετε τη ζύμη από τα σπίτια σας· όποιος φάγει ζύμη, η ψυχή του θα εκδιωχθεί από τους κόλπους του Ισραήλ, από της ημέρας της πρώτης έως της ημέρας της εβδόμης.

(Ο τρόπος που διαχειρίζεται ο αγιογράφος την λέξη ημέρα, σε σχέση με την έννοια του χρόνου, δεν έχει καμία σχέση με το χρονικό διάστημα των 24 ωρών που εννοούμε σήμερα).

Στην νεοελληνική μετάφραση που παρουσιάζεται για πρώτη φορά παγκοσμίως, υπάρχει πουθενά κάτι το επιλήψιμο;

Όσες φορές κι’ αν διαβάσετε το επίμαχο κείμενο με καχυποψία, ή εμπάθεια, ή ακόμα και ακραία αντιεβραϊκή, ή χριστιανική ή αντιχριστιανική θέση, δεν θα βρείτε έστω και στο ελάχιστο, όλες αυτές τις αθλιότητες που ακούγονται και προσάπτουν στην Εβραϊκή θρησκεία γιά τον –δήθεν– δολοφόνο θεό τους.

Τι συμβαίνει;

Έχουν πάθει όλοι ομαδική παράκρουση;

Ό,τι και να συμβαίνει, ένα είναι βέβαιο, η εμπιστοσύνη που έχουν δείξει οι απλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι στις ηγεσίες των Εκκλησιών τους, δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Οι λεγόμενοι, μόνο κατ’ όνομα, πνευματικοί άνθρωποι είναι κατώτεροι των ιερών (γερών) κειμένων που θεωρητικά γνωρίζουν καλά, απ’ όπου αντλούν πνευματικά ερείσματα για την ανακούφιση –δήθεν– των δυστυχισμένων πιστών τους.

Αν μου το επιτρέψει ο «άγιος χρόνος» –Κρόνος– αξίζει να γράψω ένα βιβλίο, για την δολιότητα που κρύβουν οι ηγεσίες των Εκκλησιών από τους πιστούς τους, και γιατί η Εβραϊκή θρησκεία είναι πέρα για πέρα αληθινή!

Η λέξη «αληθινή» δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι καλή ή κακή, χρήσιμη ή άχρηστη. Η αλήθεια είναι πάντα ψυχρή και ουδέτερη. 

Θα παρακαλούσα τους αναγνώστες, όπου κι’ αν ανήκουν, να μη πιαστούν από την τελευταία λέξη του κειμένου και να με αφορίσουν, γιατί θα εκπλαγούν από τις αποκαλυπτικές αναλύσεις.

Πάντα το φως διαλύει το σκοτάδι.

Ελλάδα, Μάρτιος 2012

«Οι φύλακες της παράδοσης των Νησιών των Σιών»

Στη στήλη των φιλοσόφων

ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ 500 - 426 π.Χ.

Ως αρχή της κίνησης, τοποθετούσε το «Νου», επιμένοντας ότι τα πάντα ήταν ενωμένα. Μετά η νόηση, τα έβαλε σε τάξη.

ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ 610-456 π.Χ.

Απ’ την ουσία του απείρου, έχουν γίνει ο ουρανός και οι σε αυτόν υπάρχοντες Κόσμοι.

Οι Έλληνες δεν μπορούν να απαιτήσουν τίποτα λιγότερο

από αυτά που έχουν κατακτήσει.

Κωνσταντίνος ο «Επισκέπτης»

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ: Εθνικός ποιητής ή παγκόσμιος;

Ένα τετράστιχο από τον «Ύμνο στην Ελευθερία», που αποδεσμεύει τον Σολωμό από τα εθνικά όρια και τον αναδεικνύει ποιητή «Παγκόσμιο».

Βασανισμένε μου λαέ,

καλέ κι’ αγαπημένε,

πάντοτ’ ευκολοπίστευτε

και πάντα προδομένε.

Μήπως ήρθε η ώρα να τραγουδήσουμε τον Εθνικό μας Ύμνο, συμπληρώνοντας και το ανωτέρω τετράστιχο; 

Ο ΒΩΜΟΣ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ

Πριν ένα χρόνο ανακαλύφτηκε στο τμήμα μεταξύ των σταθμών Μοναστηρακίου και Θησείου, κατά την διενέργεια εργασιών προς αποκατάσταση των σιδηροδρομικών γραμμών, ο Βωμός των Δώδεκα θεών και του Ελέους.

Πραγματικά πρόκειται για μια σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη που έγινε στις αρχές του 20^ου αιώνα. Έκτοτε ξεχάστηκε και επανήλθε στην επικαιρότητα μετά από πολλές δεκαετίες. Είναι το πιο σημαντικό εύρημα της εύρυθμης λειτουργίας του αθηναϊκού Κράτους, και δείγμα τι σημαίνει «θεία» δικαιοσύνη.

Αλλά ας κάνουμε μια διαδρομή στον ένα χρόνο που πέρασε για να δούμε τα κατορθώματα των ελληνολατρών αλλά και των βαρβάρων.

Οι καλοί ελληνολάτρες, όπως πράττουν πάντα ήχησαν τα τύμπανα του πολέμου. Τα ιερά μας δεν πρέπει να τα αγγίξεις κανείς βάρβαρος. Ο Βωμός δεν πρέπει να μετακινηθεί από εκεί, διότι τα ιερά όταν μετακινούνται χάνουν το ενεργειακό τους πεδίο, η θέση τους είναι αδιαπραγμάτευτος.

Και το πλέον αμίμητο: δεν πρέπει να μετακινηθεί από εκεί διότι ήταν το σημείο απ’ όπου ξεκινούσαν και μετρούσαν τις αποστάσεις μεταξύ των πόλεων.

Επίσης όχι μόνο να μη μετακινηθεί ο Βωμός, αλλά ακούστηκαν και οι πλέον τραγελαφικές λύσεις: α) να σκαφτεί υπόγειος σήραγγα και να περάσει από κάτω το τρένο, β) να γίνει υπέργειος γέφυρα για να περάσει από πάνω ο σιδηρόδρομος. 

Ολονυχτίες με φρουρές από την μια πλευρά, συζήτηση για τη συζήτηση, μερικοί από τους ελλαδέμπορους είχαν και της απαραίτητες ΕΑΜικές ντουντούκες, έτσι για να ανεβαίνει η αδρεναλίνη. Έλεγαν και τι δεν έλεγαν.

Εν τω μεταξύ οι Τριάκοντα (τι τριακόσιοι το ίδιο κάνει) Τύραννοι βύθιζαν την Ελλάδα στην καταστροφή. Οι καλοί όμως αμετακίνητοι στις θέσεις τους έδιναν τον νυν υπέρ πάντων αγώνα, για τα ιερά και τα όσια της φυλής. (Βλάκα όχι της οδού Φυλής). Κατέφυγαν στη δικαιοσύνη, που ευτυχώς, εκείνη την ημέρα ο Δίας φρόντισε να μην έχει τα μάτια κλειστά. Οι εχθροί κατατροπώθηκαν, έτσι έβαλαν την ουρά στα σκέλια κι’ ακόμα τρέχουν.

Απ’ την μία πλευρά οι καλοί, κι’ από την άλλοι οι ραβδούχοι των Τριάκοντα Τυράννων του Κριτία, που ήταν μάλιστα και μαθητής του γνωστού μας Σωκράτη, και θείος του Πλάτωνα, του φιλοσόφου, θυμάστε εκείνο το καλό παιδί που αγάπησε τόσο πολύ τους Αθηναίους που μέσα σε ένα μήνα έστειλε στον άλλο κόσμο για ανάπαυση 1.500 αθηναίους. Έριχναν ξύλο, πολύ ξύλο, το έκαναν, λένε οι πληροφορίες, με τον ίδιο τρόπο που ο Τύραννος Κριτίας έδωσε εντολή στους ραβδούχους της εποχής του, να κατεβάσουν τον Θηραμένη από το βήμα της εκκλησίας του Δήμου για να τον συνετίσουν, στέλνοντάς τον στο άλλο κόσμο. Οι καλοί τραβήξανε και βίντεο για να δείχνουν το ξύλο που φάγανε στα blogs τους.

Σκηνές απείρου κάλους. Να δερνόμαστε γιατί το σπουδαίο αρχαιολογικό εύρημα, βρίσκεται δίπλα στις γραμμές του τρένου, και δεν πρέπει να μετακινηθεί από τη θέση του. Πληροφορίες και λεπτομέρειες για τα γεγονότα μπορείτε να αντλήσετε από το διαδίκτυο.

Αλλά ας πάρουμε και τη σοβαρή πλευρά του ζητήματος. Πράγματι είναι ένα και μοναδικό εύρημα που η θρησκευτική, συναισθηματική και κοινωνική του διάσταση, διαφεύγει από τους ουρλιάζοντες –δήθεν– γνώστες θεματοφύλακες της αρχαίας αθηναϊκής ιστορίας.

Ο Βωμός αυτός είναι ένα ζωντανό, ολοζώντανο κομμάτι της ιστορίας του αθηναϊκού κράτους. Ο οποιοσδήποτε πολίτης που κατηγορείτο για κάποιο αδίκημα,  εφ’ όσον στεκόταν στο Βωμό και τον αγκάλιαζε, εθεωρείτο Ικέτης, και βρισκόταν υπό την προστασία των Θεών.

Χωρίς ίχνος υπερβολής, είναι ο διασημότερος Βωμός της Ελλάδος, και μπορεί να γίνει Παγκόσμιο κέντρο προσκυνήματος ακόμα και σήμερα, αν αξιοποιηθεί.

Στον Βωμό αυτό προσέπεσε ΙΚΕΤΗΣ, ο γίγαντας τραγωδός Αισχύλος, όταν κατηγορήθηκε ότι κοινοποιεί στοιχεία από τα Ελευσίνια Μυστήρια.

Το όνομά του Αισχύλου, είναι πασίγνωστο στα πέρατα του κόσμου. Οι θαυμαστές του, ειδικοί και μη είναι εκατομμύρια. Απ’ όλα τα μέρη του κόσμου θα συνέρεαν για να δουν από κοντά το μνημείο.

Κι’ εμείς τι κάνουμε; Χτυπιόμαστε οι καλοί με τους κακούς, γιατί; Γιατί η άγνοια, η ημιμάθεια, ο εγωισμός,  είναι επικίνδυνοι σύμβουλοι. Οι καλοί που κρατούσαν τις ντουντούκες και ύψωναν τη φωνή τους ουρλιάζοντας εναντίων των «κακών», θα ήταν χρησιμότεροι αν μελετούσαν και κανένα βιβλίο χωρίς εμπάθεια, βλέποντας παντού φαντάσματα και εχθρούς, ως άλλοι χριστανοδημοκράτες.

Προτείνουμε το αυτονόητο

Να μεταφερθεί ο ιερός Βωμός σε απόσταση είκοσι (20) μέτρων από σημείο που βρίσκεται, μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας αγοράς και να ενσωματωθεί στον περιβάλλοντα χώρο. Φυσικά να φωτιστεί με τις απαραίτητες γνώσεις, ώστε ν’ αναδειχθεί το συγκινησιακό, θα έλεγα το συναισθηματικό φορτίο που ενυπάρχει σ’ αυτόν τον αθάνατο ιερό Βωμό.

Τις δύσκολες ώρες που περνούν οι ανεγκέφαλοι Έλληνες, χρειάζονται προτάσεις ρεαλιστικές και ιδέες εφαρμόσιμες, όχι κραυγές, ούτε ακραίες, άκαιρες και  ανεφάρμοστες προτάσεις.

Θα ομονοήσουμε επιτέλους ώστε να φανούμε χρήσιμοι στην πατρίδα και όχι γιά το μαγαζάκι μας;

Ελλάδα Μάρτιος 2012

Κωνσταντίνος

«Ο Επισκέπτης»

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Δημιουργούμε μια στήλη όπου τα νέα παιδιά θα μπορούν να διαβάζουν «καθαρές» τις φιλοσοφικές ρήσεις των Ελλήνων φιλοσόφων, χωρίς σχόλια, ερανισμούς, σημειώσεις, υποσημειώσεις και όλες εκείνες τις αηδιαστικές απόψεις, των «κοιμισμένων» ειδικών. Όσοι ενδιαφέρονται για καθαρή πνευματική τροφή, κάθε εβδομάδα θα διαβάζουν, στην παρούσα στήλη, τα πνευματικά έργα των φιλοσόφων μας.

⁂

«ΔΙΟΓΕΝΗΣ ο Κυνικός»

απάντησε στο περιοδικό Focus, πριν 2.335 χρόνια

Η διαφορά των γνωστικών απ’ τους τρελούς, έλεγε, είναι ένα δάχτυλο, γιατί: Αν περπατάς με τεταμένο το μεσαίο δάχτυλο, σε θεωρούν τρελό, ενώ αν περπατάς με τεταμένο το μικρό, όχι. Ο τρελός από τον γνωστικό απέχει ένα δάχτυλο!!!

Σχόλιο: το πάθος των Γερμανών να οικειοποιούνται την ελληνική γραμματεία είναι γνωστή. Άγνωστη όμως είναι η άγνοιά τους ως προς την κατανόησή της. Η γκάφα (αμορφωσιά θα έλεγα) με την χειρονομία της Αφροδίτης, την πρώτη φορά δεν τους συνέτισε. Το ίδιο και χειρότερο παράδειγμα είναι η δεύτερη γκάφα του περιοδικού, σχετικά με το απλωμένο χέρι της Αφροδίτης.

⁂

ΔΙΟΓΕΝΗΣ ο Κυνικός

Διδάσκει πολιτισμό τους σημερινούς Γερμανούς

Αλλά και πάλι ο διαχρονικός Διογένης έχει την σχετική απάντησή του, απολαύστε τον:

Κάποτε ζητούσε ελεημοσύνη από κάποιον δύστροπο, θα σου δώσω, του είπε, αν με πείσεις! Αν μπορούσα να σε πείσω, θα σε είχα πείσει να πας να κρεμαστείς!

Σχόλιο: Μια απάντηση που σήμερα έπρεπε να είναι στα χείλη όλων μας.

⁂

ΔΙΟΓΕΝΗΣ ο Κυνικός

Φιλοσοφική εξίσωση περί Νόμων

Ας μελετήσουμε με προσοχή τη σκέψη του, για τους νόμους του κράτους. Η διατύπωσή του είναι μοναδική:

Είναι αδύνατον, έλεγε, να υπάρχει κράτος χωρίς νόμους. Χωρίς κράτος δεν μπορεί να προκύψει όφελος από αυτό που είναι πολιτισμένο. Το κράτος είναι πολιτισμένο και δεν υπάρχουν ευεργετήματα που πηγάζουν απ’ τους νόμους χωρίς κράτος. Άρα οι Νόμοι είναι κάτι το πολιτισμένο.

Σχόλιο: Ο Διογένης είναι ακραίο παράδειγμα ελευθερίας σκέψεως και έκφρασης πολιτισμού, την εποχή που λειτουργούσε η Αθηναϊκή «Δημοκρατία».

Αχ βρε Διογένη πόσο ανάγκη σε έχουμε σήμερα!!!

Από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Πάγκαλη, Διογένης ο Κυνικός. Εκδόσεις ΕΛΕΥΣΙΣ.

⁂

ΖΗΝΩΝ Ο Στωικός

Στην άθλια εποχή που ζούμε, οι σκέψεις των φιλοσόφων μας, μας είναι ωφελιμότερες από τις δόσεις των τοκογλύφων εκμεταλλευτών μας.

Καταδίκαζε τους μη γνώστες, που αυτοαποκαλούνταν φιλόσοφοι. Καυτηρίαζε δε την ημιμάθεια: Οι περισσότεροι φιλόσοφοι, έλεγε, είναι άσοφοι στα περισσότερα μεγάλα θέματα και εντελώς αμαθείς στα μικρά και τα τυχαία.

Μήπως τα φερέφωνα του παιδαγωγικού Ινστιτούτου, υπεύθυνα για τη συγγραφή των σχολικών βιβλίων πρέπει να διδαχθούν από τις λίγες αράδες του Ζήνωνα;

Δεν πρέπει ν’ απομνημονεύουμε μόνο λέξεις και φράσεις, αλλά να ασκούμε το μυαλό μας και ν’ απομνημονεύουμε τα ωφέλιμα.

Από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Πάγκαλη, ΖΗΝΩΝ ο Στωικός . Εκδόσεις ΕΛΕΥΣΙΣ.

⁂

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

 «Από το είναι, στο αέναο γίγνεσθαι»

Είναι χαρά και ευχαρίστηση να ξαναφέρνουμε στην επικαιρότητα το έργο του Ηράκλειτου, μεταφράζοντας και αποκωδικοποιώντας την διάνοια που δοξάζει την πανάρχαια Ελληνική σκέψη και να διαπιστώνεις ό,τι ο Ηράκλειτος δεν ήταν σκοτεινός, αλλά, ήταν είναι και θα είναι, η φωτεινότερη και λαμπερότερη φιλοσοφική παρουσία, από τότε που ο «θείος» Όμηρος, μας παρέδωσε την γλώσσα των θεών όπως αναφέρει συγκεκριμένα. 

Γιά μια Σύγχρονη Παγκόσμια Δημοκρατία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τίτλος βιβλίου : Γιά μια Σύγχρονη Παγκόσμια Δημοκρατία

(Στην Παντοδυναμία της Αγοράς να Αντιταχθεί η Παντοδυναμία της Κοινωνίας)

Συγγραφέας : Χρήστος Γ. Ρήγας

Σχήμα : 14,00 Χ 20,50 εκ.

ISBN: 978-960-391-040-4

Λιανική τιμή : 8,60 €

Εκδόσεις : ΕΛΕΥΣΙΣ, eleusisbooks.blogspot.com – eleusisbooks@gmail.com

Στο βιβλίο του αυτό ο Χρήστος Γ. Ρήγας αναφέρεται στη μετάβαση από τα έθνη–κράτη και τον εθνικό καπιταλισμό, στην παγκοσμιοποίηση και τους υπερεθνικούς Οργανισμούς.

Στη μεταβατική αυτή περίοδο η σταθερότητα του εργοστασίου και της βιομηχανικής παραγωγής, που αποτελούσε τη βάση της εθνικής οικονομίας και της εθνικής πολιτικής, έπαυσε να υπάρχει. Σήμερα, με την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και τη νέα τεχνολογική επανάσταση όλα είναι ρευστά και τίποτα δεν έχει μένει σταθερό. Ολόκληρες κατηγορίες εργασιών συρρικνώνονται, αναδιαρθρώνονται ή εξαφανίζονται τελείως, με αποτέλεσμα εκατομμύρια εργαζόμενοι να πετάγονται έξω από την παραγωγική διαδικασία.

Η τεχνολογική επανάσταση στην πληροφορική και την βιοτεχνολογία, αντί να δημιουργήσει μια κοινωνία αφθονίας και καλύτερης ποιότητας ζωής σε όλους, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Όλος ο πλούτος συγκεντρώνεται σε πάρα πολύ λίγους, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού βυθίζεται στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Όλα τα οφέλη από την τεχνολογική επανάσταση πηγαίνουν στις μετοχές των εταιρειών και καθόλου στους εργαζόμενους.

Οι παγκόσμιες εταιρείες ασκούν έναν άνευ προηγουμένου έλεγχο σε οικονομικούς πόρους, δεξαμενές εργασίας και αγορές. Τα έθνη–κράτη είναι ανίσχυρα να αντιδράσουν στις δυνάμεις της παγκόσμιας αγοράς.

Το κερδοσκοπικό χρηματιστηριακό κεφάλαιο, περιστρέφεται σαν καταστροφική σφαίρα, από χώρα σε χώρα, καταστρέφοντας τις εθνικές οικονομίες των πιο αδύνατων, αφήνοντας πίσω του ερείπια. Οι δυνάμεις της αγοράς επιβάλουν τη θέλησή τους πάνω στα έθνη–κράτη μέσω του Δ.Ν.Τ., της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Π.Ο.Ε., και άλλων παγκόσμιων οργανισμών.

Στο παρόν βιβλίο, ο συγγραφέας, Χρήστος Γ. Ρήγας, κάνει μια αναδρομή στην ιστορία ξεκινώντας από τη δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε και λειτούργησε στην Αθήνα από το 462 π.Χ. μέχρι το 322 π.Χ., η οποία αποτελεί μια κορυφαία στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας, γιατί ανύψωσε τον απλό πολίτη σε ό,τι πιο υπεύθυνο και ελεύθερο, με συνείδηση της μοναδικής αξίας της ανθρώπινης προσωπικότητας και φτάνοντας ως τη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης και του Δ.Ν.Τ.

Η απόλυτη ελευθερία των δυνάμεων της αγοράς είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε οικονομικό και κοινωνικό χάος.

Η κατάσταση αυτή πρέπει να ανατραπεί. Η κοινωνία πρέπει να αντιδράσει. Στην παντοδυναμία της αγοράς πρέπει να αντιταχτεί η παντοδυναμία της κοινωνίας.

«Οι καιροί ου μενετοί»

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Αναφέρουμε συνέχεια τη λέξη «Πολιτισμός» όλοι έχουμε την ίδια γνώμη; 
Για να διαπιστώσουμε αν συμπίπτουν οι απόψεις μας στο αυτονόητο, 
θέτουμε ευθέως την ερώτηση:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ;

Κοινοποιήστε τις θέσεις σας ελεύθερα και στο τέλος Φεβρουαρίου, μετά από κλήρωση, 
τρεις από τους συμμετέχοντες θα λάβουν, ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ ένα αντίτυπο 
του βιβλίου «Η πορεία της ανθρωπότητας», του ΧΡΗΣΤΟΥ Γ. ΡΗΓΑ.